Δημήτριος Χολέβας (Παπα-Χολέβας)

Ο πρωτοπρεσβύτερος Δημήτριος Χολέβας (1907-16 Ιουλίου 2001), πιο γνωστός ως Παπαχολέβας, ήταν ένας Ελληνορθόδοξος ιερέας και μέλος του Ελληνικού Λαϊκού Απελευθερωτικού Στρατού (ΕΛΑΣ). Παπαχολέβας, «Παπαφλέσσας». Ενα από τα λαμπερά σύμβολα της Εθνικής Αντίστασης, ο αντάρτης ιερωμένος, ο πρωτοπρεσβύτερος Δημήτριος Κ. Χολέβας Γνωστός, τουλάχιστον στους παλαιοτέρους, από εκείνη την εξαίσια φωτογραφία του Σπύρου Μελετζή, που παρέπεμπε στις στιγμές της Εθνικής Αντίστασης, στους χρόνους του εθνικού ξεσηκωμού και τα «φλογισμένα ράσα». Είναι ο 35χρονος παπα-Δημήτρης Χολέβας, φιλόλογος, ιστορικός, αρχαιολόγος. Ο ιδεολόγος του ΕΑΜ. Το καύχημα του ΕΛΑΣ. Ο «μπουρλοτιέρης ψυχών» τα μαύρα χρόνια της γερμανο-ιταλικής κατοχής. Σαν άλλος Παπαφλέσσας και Αθανάσιος Διάκος, ζώστηκε τ' άρματα για τη χιλιάκριβη τη λευτεριά.

Ο πρωτοπρεσβύτερος Δημήτριος Χολέβας, γνωστός ευρύτερα ως Παπαχολέβας, έδρασε στην Εθνική Αντίσταση μέσα από τις γραμμές του ΕΛΑΣ με το ψευδώνυμο «Παπαφλέσσας». Ο παπα-Δημήτρης Χολέβας γεννήθηκε το 1907 σε ένα χωριό της Φθιώτιδας, την Τσούκα. μεγάλωσε στη Μακρακώμη. Σπούδασε Φιλολογία-Αρχαιολογία στα Πανεπιστήμια Αθήνας και Θεσσαλονίκης. Το 1938 χειροτονήθηκε ιερέας. Το 1942 οργανώθηκε στο ΕΑΜ και πολέμησε τους Γερμανούς κατακτητές από τις γραμμές του ΕΛΑΣ. Το 1943 αναλαμβάνει την οργάνωση του κλήρου οργάνωσε συνέδριο στην Σπερχειάδα Φθιώτιδος με Ιερείς και εκπροσώπους απο σχεδόν ολες τι ελευθερες περιοχές και συγκροτεί την Παγκληρική Ένωση Ορθοδόξου κλήρου με 4.000 μέλη ,και εξελέγη Γενικός Γραμματέας της.

Ως γενικός γραμματέας της Ένωσης, συντάσσει το καταστατικό της, που προβλέπει πρόγραμμα αλλαγής στην οργάνωση της Εκκλησίας και συμμετοχή της στους λαϊκούς αγώνες. Όχι θεώρηση των πραγμάτων «από του ύψους του άμβωνος». Εξελέγει εθνοσύμβουλος της ΠΕΑΕΑ και στρατιωτικός ιερέας στη XIII Μεραρχία του ΕΛΑΣ, Μετά την απελευθέρωση η μοίρα του παπα-Χολέβα ήταν εκείνη των αγωνιστών της Εθνικής Αντίστασης. Διώξεις, κατατρεγμοί, εξορίες. Το 1945 το Συνοδικό Δικαστήριο τον καταδικάζει σε τριετή αργία. Το 1947 εξορίζεται στην Ικαρία. Και είκοσι χρόνια αργότερα η χούντα των συνταγματαρχών θα τον... ξαναθυμηθεί! Υπηρέτησε ως καθηγητής φιλόλογος και ιερέας σε Λαμία, Λαύριο, Λέρο, Αρχάγγελο Ρόδου και Νίκαια Πειραιώς.

Η προσφορά του στις κοινωνίες που έζησε ηταν πολύ μεγάλη στο δε εκπαιδευτικό τομέα διαμόρφωνε χαρακτήρες με κριση και στοχους ,αφου διαμόρφωνε κριτικόν νουν και οχι αποστηθίζοντες παπαγάλους , που δυστυχώς το σύστημα εκτρέφει! Ηταν μέλος των οργανώσεων: Πανελλήνια Πολιτιστική Κίνηση, Κίνηση για την Ειρήνη και Εθνική Ανεξαρτησία, Εθνικό Συμβούλιο Ειρήνης, Πνευματικό Κέντρο Αγίων Αναργύρων.Εξελέγη Δημοτικός Σύμβουλος Αγίων Αναργύρων. Στα τελη του Βίου του(2001) , απενεμήθη απο την Ιεράν Σύνοδον ο Χρυσός Σταυρός του Αποστόλου Παύλου και Ευεργετήριον Γράμμα, εις αναγνώρισιν των υπηρεσιών του!

==Πηγές==