سوسپانسیون

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

سوسپانسیون (به فرانسوی: Suspension، سوسپانسیون) یا تعلیق[۱] یا آویزش[۲] در علم شیمی، به مخلوط معلق جامد در مایع گفته می‌شود و در مورد ذرات جامدی که در مایع معلق هستند گفته می‌شود که جزو مخلوط‌هایی ناهمگن هستند.سوسپانسیون‌ها در حال عادی ناپایدار هستند و پس از مدتی نگهداری در حالت سکون ته‌نشین می‌شوند،

سوسپانسیون‌ها ویژگی‌هایی دارند که عبارتند از:

  1. محلول کدری هستند چون مولکول‌های ماده حل شونده از حلال بزرگ ترند و به همین علت نور از آن‌ها عبور نمی‌کند.(بر خلاف کلوئید ها)
  2. ناپایدار هستند، از زمان کوتاهی ذرات جامد از مایع جدا شده و در ته ظرف جمع می‌شوند.
  3. ذرات مولکول‌های حل شونده بسیار بزرگ‌تر از مولکول‌های حلالند.
  4. توضیح کلی آن که می‌توان گفت مخلوط ناهمگنی است که از ذره‌های جامد معلق در آب تشکیل می‌شود. مانند:

مثال:آب لیمو (دارای پالپ)، شربت معده، دوغ - رانی( دارای پالپ) و ... .

جستارهای وابسته[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  1. «تعلیق» [شیمی] هم‌ارزِ «سوسپانسیون» (به انگلیسی: suspension)؛ منبع: گروه واژه‌گزینی. جواد میرشکاری، ویراستار. (۱۳۷۶-۱۳۸۵). فرهنگ واژه‌های مصوب فرهنگستان. تهران: انتشارات فرهنگستان زبان و ادب فارسی. شابک ۹۷۸-۹۶۴-۷۵۳۱-۷۷-۱ (ذیل سرواژهٔ تعلیق)
  2. هاجری، سید ضیاءالدین. فرهنگ بیست هزار. نشر به آفرین.