Piotr Apostoł: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja nieprzejrzana] | [wersja przejrzana] |
→W Nowym Testamencie: "Paś owieczki moje" i "Na tej skale zbuduję Kościół" to cytaty dyskusyjne! |
m Wycofano edycje użytkownika 83.4.206.177 (dyskusja). Autor przywróconej wersji to 85.222.120.50. |
||
Linia 74: | Linia 74: | ||
Według nich na wezwanie [[Jezus Chrystus|Jezusa]] Piotr porzucił swój zawód rybaka i został Jego uczniem. Był pierwszym apostołem, który uznał Jezusa za [[Pomazaniec|Mesjasza]]. |
Według nich na wezwanie [[Jezus Chrystus|Jezusa]] Piotr porzucił swój zawód rybaka i został Jego uczniem. Był pierwszym apostołem, który uznał Jezusa za [[Pomazaniec|Mesjasza]]. |
||
Złożone Piotrowi przez Chrystusa obietnice: {{cytat|''Otóż i Ja tobie powiadam: Ty jesteś Piotr [czyli Skała], i na tej Skale zbuduję Kościół mój, a bramy piekielne go nie przemogą. I tobie dam klucze królestwa niebieskiego, cokolwiek zwiążesz na ziemi, będzie związane w niebie, a co rozwiążesz na ziemi, będzie rozwiązane w niebie'' (Mt 16,18-19)}} legły u podstaw prymatu Piotra jako seniora Ludu Wybranego [[Nowe Przymierze|Nowego Przymierza]], prawodawcy, a także nauczyciela (Dz 15,7) i pasterza Kościoła: (J 12, 15-17). |
|||
⚫ | Jezus przepowiedział Piotrowi, że po swoim pojmaniu ten wyprze się Go trzykrotnie, co wg Ewangelii potwierdziło się. Podczas pojmania Jezusa usiłował go bronić atakując [[Miecz świętego Piotra|mieczem]] jednego z napastników i obcinając mu ucho. Według 21. rozdziału [[Ewangelia Jana|Ewangelii wg św. Jana]], [[Jezus Chrystus|Jezus]] ponownie powierzył Piotrowi opiekę nad swoim [[Kościół (teologia)|Kościołem]]: "Paś baranki Moje". |
||
Kwestią sporną pozostaje jednak, czy Jezus faktycznie wyznaczył w tym momencie Piotra na głowę Kościoła - wynika to z różnicy między greckimi słowami "Petros" i "Petra" oraz możliwymi z tego względu błędami w tłumaczeniach. Parę wersów dalej, Jezus gromi za to Piotra: (Mt 16,23)"Idź precz ode mnie, szatanie! Jesteś mi zgorszeniem, bo nie myślisz o tym, co Boskie, lecz o tym, co ludzkie". |
|||
⚫ | |||
⚫ | Jezus przepowiedział Piotrowi, że po swoim pojmaniu ten wyprze się Go trzykrotnie, co wg Ewangelii potwierdziło się. Podczas pojmania Jezusa usiłował go bronić atakując [[Miecz świętego Piotra|mieczem]] jednego z napastników |
||
⚫ | |||
=== Rodzina === |
=== Rodzina === |
Wersja z 11:25, 21 cze 2010
Szymon Piotr | |
Święty Kościóła katolickiego i Cerkwi prawosławnej Papież | |
Data i miejsce urodzenia |
1 p.n.e. |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Miejsce pochówku |
przypuszczalnie Cmentarz w Watykanie↗ |
Wyznanie | |
Kościół | |
Pontyfikat |
{{{tytuły}}} | |
[[Plik:{{{grafika}}}|240x240px|alt=Ilustracja|{{{podpis grafiki}}}]] {{{podpis grafiki}}} | |
Data i miejsce urodzenia |
{{{data urodzenia}}} |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
{{{data śmierci}}} |
Czczony przez |
{{{kościół}}} |
Beatyfikacja |
{{{data beatyfikacji}}} |
Kanonizacja |
{{{data kanonizacji}}} |
Wspomnienie |
{{{wspomnienie}}} |
Atrybuty |
{{{atrybuty}}} |
Patron |
{{{patron}}} |
Szczególne miejsca kultu |
{{{miejsce kultu}}} |
[[Plik:{{{faksymile}}}|130x100px|alt=Faksymile|{{{opis faksymile}}}]] {{{opis faksymile}}} |
Piotr Apostoł, Szymon Piotr, łac. Petrus, gr. Πέτρος Petros (petra = skała), aram. כיפא Kefa (kefa = skała), scs. Sławny i wsiechwalnyj pierwowierchowny apostoł Pietr (pontyfikat: 30? – ok. 67) – apostoł, uważany przez Kościół katolicki za pierwszego papieża, męczennik chrześcijański, święty katolicki i prawosławny.
Żywot świętego Piotra
Według ewangelii, Szymon był synem Jana (Jona), a bratem Andrzeja. Pochodził z Betsaidy nad jeziorem Genezaret. Do ok. 30 roku był rybakiem w Kafarnaum w Galilei, a następnie uczeniem i apostołem Jezusa.
Św. Piotrowi przypisywane jest autorstwo dwóch listów (1. i 2.), włączonych do kanonu Nowego Testamentu[2].
W Nowym Testamencie
Losy Piotra opisują Ewangelie oraz Dzieje Apostolskie.
Według nich na wezwanie Jezusa Piotr porzucił swój zawód rybaka i został Jego uczniem. Był pierwszym apostołem, który uznał Jezusa za Mesjasza.
Złożone Piotrowi przez Chrystusa obietnice:
Otóż i Ja tobie powiadam: Ty jesteś Piotr [czyli Skała], i na tej Skale zbuduję Kościół mój, a bramy piekielne go nie przemogą. I tobie dam klucze królestwa niebieskiego, cokolwiek zwiążesz na ziemi, będzie związane w niebie, a co rozwiążesz na ziemi, będzie rozwiązane w niebie (Mt 16,18-19)
Nowego Przymierza, prawodawcy, a także nauczyciela (Dz 15,7) i pasterza Kościoła: (J 12, 15-17).
legły u podstaw prymatu Piotra jako seniora Ludu WybranegoJezus przepowiedział Piotrowi, że po swoim pojmaniu ten wyprze się Go trzykrotnie, co wg Ewangelii potwierdziło się. Podczas pojmania Jezusa usiłował go bronić atakując mieczem jednego z napastników i obcinając mu ucho. Według 21. rozdziału Ewangelii wg św. Jana, Jezus ponownie powierzył Piotrowi opiekę nad swoim Kościołem: "Paś baranki Moje".
Po Zesłaniu Ducha Świętego Piotr przewodził Kościołowi, a z nim jedenastu Apostołom.
Rodzina
Piotr miał żonę, wraz z nim też mieszkała jego teściowa. Andrzej Apostoł był jego bratem. W 1P 5,13 wspomina o "synu", Marku, chodzi jednak prawdopodobnie o Jana Marka, późniejszego ewangelistę[3].
Pobyt w Rzymie
Pobyt Piotra w Rzymie, negowany przez niektórych badaczy, potwierdzać mogą słowa Piotra z 1 Listu : "Pozdrawia was ta, która jest w Babilonie", 1 P 5,13 za BT[4]). Babilon w Apokalipsie jest symbolicznym określeniem Rzymu[5]. Inne wczesne świadectwa pobytu Św. Piotra w Rzymie to dzieła Ireneusza, Tertuliana, Euzebiusza, Hegezypa, Cypriana, Dionizego, Gajusza, Klemensa Aleksandryjskiego, Orygenesa, Familiana, Ignacego z Antiochii, Klemensa Rzymskiego, a także niektóre apokryfy (np. gnostycka "Apokalipsa Piotra")
Istnieje także legenda mówiąca, że gdy w Rzymie rozpoczęły się prześladowania chrześcijan (za czasów Nerona), Piotr postanowił uciec z miasta. Wówczas ukazał mu się Jezus. Piotr spytał go, dokąd idzie (łac. Quo vadis, Domine?)[6]. Jezus miał mu odpowiedzieć "idę do miasta, aby mnie powtórnie ukrzyżowano". Wówczas Piotr zawrócił, a w miejscu tego wydarzenia postawiono kościół. To wydarzenie zawarł Henryk Sienkiewicz w powieści Quo vadis.
Tradycja głosi, że Piotr zginął w Rzymie na Wzgórzu Watykańskim. Zginął męczeńsko na krzyżu (na własną prośbę) głową w dół, ponieważ mówił, iż nie jest godzien umrzeć jak Chrystus. Później w tym miejscu postawiono kościół, w którym złożono jego ciało. Dziś w tym miejscu stoi Bazylika św. Piotra.
Spory doktrynalne
Według relacji biblijnej Piotr zmieniał podczas swojego życia zdanie dotyczące literalnego pojmowania części przepisów Prawa Mojżeszowego. Początkowo, Piotr unikał pogan i uważał, że nie mają oni udziału w Ewangelii. Pogląd ten uległ częściowej zmianie dopiero po wizji jaką otrzymał od Boga i po wizycie w domu Korneliusza, kilka lat po śmierci i zmartwychwstaniu Jezusa (Dzieje Apostolskie 10). Kilkanaście lat później apostoł Piotr wraz z innymi członkami kościoła jerozolimskiego przebywał wśród chrześcijan nawróconych spomiędzy pogan w Antiochii, bez okazywania jakiejkolwiek dyskryminacji. Dowiedziawszy się jednak o przybyciu wysłanników Jakuba (głowy Kościoła w Jerozolimie), zaczął się zachowywać tak, jakoby zachowywał ceremonialną czystość i nie jadał z poganami, a w jego ślad poszli inni, nawet Barnaba. Zobaczywszy to Paweł z Tarsu (głowa Kościoła w Antiochii) sprzeciwił się mu wprost nazywając jego zachowanie nagannym i obłudnym wygłaszając, że człowiek nie jest usprawiedliwiany z uczynków Prawa, a tylko przez wiarę Jezusa (List do Galatów Ga 2,11-16[7]).
Chodzenie po wodzie
Według Ewangelii Mateusza, Piotr po ujrzeniu chodzącego po wodzie Jezusa zaczął iść do niego także poruszając się po tafli wody (Mt 14:22-32). (Marek i Jan także wspominają o Jezusie, ale nie wspominają robiącego to samo Piotra).
Obmywanie stóp
Według Ewangelii św. Jana, Piotr z początku odmówił obmywania swoich stóp Jezusowi podczas Ostatniej Wieczerzy. Jezus wtedy rzekł: Jeśli ja Cię nie wymyję, to żadna z części Twego ciała nie będzie ze mną. Na to Piotr odpowiedział: Panie nie myj tylko mych stóp, ale także dłonie i głowę.
Kult
- Zobacz też kategorie:
Ciało Apostoła spoczywa ok. 6 metrów pod ołtarzem w Bazylice św. Piotra w Watykanie we Włoszech.
Ikonografia
W ikonografii św. Piotr Apostoł przedstawiany jest jako łysiejący, siwy, brodaty starzec, w dłoni trzyma dwa klucze (srebrny i złoty) symbolizujące klucze Królestwa Bożego.
Innymi atrybutami Apostoła są: anioł, kajdany, kogut, odwrócony krzyż, księga, łódź, zwój, pastorał, ryba, sieci, skała - stanowiące aluzje do wydarzeń w jego życiu, tiara w rękach.
Do Postaci Piotra odwołują się również liczne dzieła kultury. Do najbardziej znanych w literaturze polskiej należy powieść Quo vadis Henryka Sienkiewicza.
Dni obchodów
Główne święto św. Piotra (razem ze św. Apostołem Pawłem) - uroczystość liturgiczna w Kościele katolickim, obchodzona jest 29 czerwca. Natomiast 22 lutego Kościół wspomina katedrę tj. tron-krzesło na którym miał zasiadać Piotr papież.
Cerkiew prawosławna celebruje dni św. Piotra 29 czerwca/12 lipca[8] i 30 czerwca/13 lipca oraz 16/29 stycznia tj.: 12 i 13 lipca (wspominając Sobór dwunastu apostołów) oraz 29 stycznia wg kalendarza gregoriańskiego, jako Adorację okowów ap. Piotra.
Patronat
Święty Piotr jest patronem m. in.:
- diecezji: w Rzymie, Berlinie, Lozannie
- miast: Awinionu, Biecza, Duszników-Zdroju, Frankfurtu nad Menem, Genewy, Hamburga, Nantes, Poznania, Rygi, Rzymu, Trzebnicy
- zawodów: blacharzy, budowniczych mostów, kowali, kamieniarzy, marynarzy, rybaków, zegarmistrzów
- Wodnego Ochotniczego Pogotowia Ratunkowego [9]
Święty Piotr jest również wzywany, jako orędownik podczas epilepsji, gorączki, febry, ukąszenia przez węże.
Zobacz też
- Bazylika św. Piotra w okowach
- męczennicy chrześcijańscy
- modlitwa za pośrednictwem świętego
- święci i błogosławieni Kościoła katolickiego
- święci prawosławni
- Paweł z Tarsu
- Piotr (imię) - inne postaci noszące to imię
- ↑ Henryk Fros SJ, Franciszek Sowa: Księga imion i świętych. T. 4: M-P. Kraków: WAM, Księża Jezuici, 2000, s. 596/599. ISBN 83-7097-671-9.
- ↑ Barjona (hebr. syn Jony) – przydomek Szymona Piotra Mt 16,17
- ↑ William J. Dalton: Pierwszy List św. Piotra. W: Katolicki komentarz biblijny. Raymond E. Brown, Joseph A. Fitzmyer, Roland E. Murphy (red. wyd. oryg.), Waldemar Chrostowski (red. wyd. pol.). Warszawa: 2001, s. 1512. ISBN 83-7146-080-5.
- ↑ 1P 5,13 w przekładach Biblii.
- ↑ Ap 14,8; Ap 16,9; Ap 18,2; Ap 18,10; Ap 18,21
- ↑ Choć, jak stwierdza Roman Brandstaetter w "Kręgu Biblijnym", ewentualne objawienie Piotra byłoby raczej w języku aramejskim
- ↑ Ga 2,11-16 w przekładach Biblii.
- ↑ podwójne datowanie
- ↑ My żeglarze-wywiad na sobotę - Wywiad na sobotę: ks. Rafał Chwałkowski na myżeglarze.pl(autor: Aleksandra Szkutnik-Wolszczak [opublikowano:2009-07-18]
Bibliografia
- Święci Apostołowie Piotr i Paweł - materiały na brewiarz.katolik.pl [08.06.2009]
- Apostoł Piotr, pierwszy wśród zwierzchnich na cerkiew.pl (opr. Jarosław Charkiewicz)