Chrzest dzieci: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja nieprzejrzana] | [wersja przejrzana] |
wikilinki do chrześcijaństwo, Biblia, Ewangelia Mateusza i Dzieje Apostolskie; przeformułowanie wstępu - niemowlęta nie mogą świadomie niczego przyjmować |
Krzysiek10 (dyskusja | edycje) nie ma takiego czegoś jak "poddawanie sakramentowi", redakcyjne |
||
Linia 1: | Linia 1: | ||
'''Chrzest dzieci''' – praktykowane w wyznaniach [[chrześcijaństwo|chrześcijańskich]] skupiających większość wiernych – [[katolicyzm]]ie, [[prawosławie|prawosławiu]] i [[ewangelicy]]zmie – |
'''Chrzest dzieci''' – praktykowane w wyznaniach [[chrześcijaństwo|chrześcijańskich]] skupiających większość wiernych – [[katolicyzm]]ie, [[prawosławie|prawosławiu]] i [[ewangelicy]]zmie – udzielanie [[sakrament]]u [[chrzest|chrztu]] małym [[dziecko|dzieciom]] (najczęściej wkrótce po urodzeniu). |
||
== Uzasadnienie == |
== Uzasadnienie == |
||
Chrzest dzieci wynika z przekonania, że człowiek jest obarczony od urodzenia [[grzech pierworodny|grzechem pierworodnym]]. |
Chrzest dzieci wynika z przekonania, że człowiek jest obarczony od urodzenia [[grzech pierworodny|grzechem pierworodnym]]. |
||
Kościoły praktykujące chrzest dzieci powołują się na wybrane wersety [[Biblia|biblijne]]. [[Jezus Chrystus]] powiedział: |
Kościoły praktykujące chrzest dzieci powołują się na wybrane wersety [[Biblia|biblijne]]. [[Jezus Chrystus]] powiedział: „Dopuście dzieci i nie przeszkadzajcie im przyjść do Mnie; do takich bowiem należy [[Królestwo Boże|Królestwo niebieskie]]” ([[Ewangelia Mateusza|Mt]] 19,14). W innym miejscu mówi, że chrzest jest znakiem nadejścia królestwa (por. Mt 28, 18-19). |
||
[[Św. Piotr]] mówił po [[Zesłanie Ducha Świętego|Pięćdziesiątnicy]]: |
[[Piotr Apostoł|Św. Piotr]] mówił po [[Zesłanie Ducha Świętego|Pięćdziesiątnicy]]: „Nawróćcie się i niech każdy z was ochrzci się w imię Jezusa Chrystusa na odpuszczenie grzechów waszych, a weźmiecie w darze Ducha Świętego. Bo dla was jest obietnica i dla '''dzieci''' waszych”. ([[Dzieje Apostolskie|Dz]] 2, 38-39). |
||
Na nowe przymierze Jezusa z [[Kościół (teologia)|Kościołem]] należy patrzeć w kontekście Starego przymierza, które zawarł [[Jahwe]] z [[Naród wybrany|Narodem wybranym]]. Zawsze zapewnia On, że do przymierza włączone będą niemowlęta. Stąd zwyczaj rytualnego obrzezania każdego chłopca oznaczał przyjęcie nowonarodzonych do narodu żydowskiego<ref>[[Scott Hahn]], Przyczyny wiary: Jak rozumieć i wyjaśniać wiarę katolicką i jak występować w jej obronie. Wydawnictwo Salwator, Kraków 2008.</ref>. |
Na nowe przymierze Jezusa z [[Kościół (teologia)|Kościołem]] należy patrzeć w kontekście Starego przymierza, które zawarł [[JHWH|Jahwe]] z [[Naród wybrany|Narodem wybranym]]. Zawsze zapewnia On, że do przymierza włączone będą niemowlęta. Stąd zwyczaj rytualnego obrzezania każdego chłopca oznaczał przyjęcie nowonarodzonych do narodu żydowskiego<ref>[[Scott Hahn]], Przyczyny wiary: Jak rozumieć i wyjaśniać wiarę katolicką i jak występować w jej obronie. Wydawnictwo Salwator, Kraków 2008.</ref>. |
||
W [[protestantyzm|protestanckich]] wyznaniach [[Ewangelikalizm|ewangelikalnych]], między innymi u [[Baptyzm|baptystów]] i [[ |
W [[protestantyzm|protestanckich]] wyznaniach [[Ewangelikalizm|ewangelikalnych]], między innymi u [[Baptyzm|baptystów]] i [[Pentekostalizm|zielonoświątkowców]] oraz w innych organizacjach religijnych, jak [[Świadkowie Jehowy]], praktykowany jest wyłącznie tzw. chrzest wiernych (chrzest dorosłych), na podstawie świadomej decyzji dorosłych osób pragnących przyjąć chrzest. Przekonania te opierają na fakcie, że w Biblii nigdzie nie opisano chrztu niemowląt, a sam Jezus przyjął chrzest jako dojrzały mężczyzna w wieku 30 lat. |
||
{{Przypisy}} |
{{Przypisy}} |
Wersja z 12:51, 6 cze 2010
Chrzest dzieci – praktykowane w wyznaniach chrześcijańskich skupiających większość wiernych – katolicyzmie, prawosławiu i ewangelicyzmie – udzielanie sakramentu chrztu małym dzieciom (najczęściej wkrótce po urodzeniu).
Uzasadnienie
Chrzest dzieci wynika z przekonania, że człowiek jest obarczony od urodzenia grzechem pierworodnym.
Kościoły praktykujące chrzest dzieci powołują się na wybrane wersety biblijne. Jezus Chrystus powiedział: „Dopuście dzieci i nie przeszkadzajcie im przyjść do Mnie; do takich bowiem należy Królestwo niebieskie” (Mt 19,14). W innym miejscu mówi, że chrzest jest znakiem nadejścia królestwa (por. Mt 28, 18-19).
Św. Piotr mówił po Pięćdziesiątnicy: „Nawróćcie się i niech każdy z was ochrzci się w imię Jezusa Chrystusa na odpuszczenie grzechów waszych, a weźmiecie w darze Ducha Świętego. Bo dla was jest obietnica i dla dzieci waszych”. (Dz 2, 38-39).
Na nowe przymierze Jezusa z Kościołem należy patrzeć w kontekście Starego przymierza, które zawarł Jahwe z Narodem wybranym. Zawsze zapewnia On, że do przymierza włączone będą niemowlęta. Stąd zwyczaj rytualnego obrzezania każdego chłopca oznaczał przyjęcie nowonarodzonych do narodu żydowskiego[1].
W protestanckich wyznaniach ewangelikalnych, między innymi u baptystów i zielonoświątkowców oraz w innych organizacjach religijnych, jak Świadkowie Jehowy, praktykowany jest wyłącznie tzw. chrzest wiernych (chrzest dorosłych), na podstawie świadomej decyzji dorosłych osób pragnących przyjąć chrzest. Przekonania te opierają na fakcie, że w Biblii nigdzie nie opisano chrztu niemowląt, a sam Jezus przyjął chrzest jako dojrzały mężczyzna w wieku 30 lat.
- ↑ Scott Hahn, Przyczyny wiary: Jak rozumieć i wyjaśniać wiarę katolicką i jak występować w jej obronie. Wydawnictwo Salwator, Kraków 2008.