Zamek w Namysłowie
 nr rej. 84 z 29.03.1949 oraz 904/64 z 26.05.1964
| |
.jpg)
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Miejscowość | |
| Rozpoczęcie budowy |
ok. 1360 |
Położenie na mapie Namysłowa  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa opolskiego  | |
Położenie na mapie powiatu namysłowskiego  | |
Położenie na mapie gminy Namysłów  | |
 51°04′39,1440″N 17°42′42,7320″E/51,077540 17,711870
| |
Zamek w Namysłowie – wznosi się na okrągłym usypisku, zbudowany został z cegły na planie nieregularnego prostokąta. Znajduje się w centrum miasta, tuż obok miejscowego browaru.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Pierwsze wzmianki o fortyfikacji pochodzą z 1312 roku. Prawdopodobnie była wtedy drewniana, jednak być może już po tej dacie książę namysłowski zaczął w miejscu wcześniejszego grodu wznosić obwód obronny o wysokości 8 metrów.
Wiarygodny dokument o istnieniu zamku pochodzi z 1360. Rezydencja w obrębie murów została zbudowana przed 1370 roku z polecenia króla Czech i cesarza rzymskiego Karola IV Luksemburskiego, na miejscu wcześniejszego grodu książąt piastowskich (linii oleśnickiej i legnicko-brzeskiej). Podobnie jak całe miasto w jego średniowiecznych granicach, dawniej otoczony był fosą.
W 1533 roku zamek został przejęty przez Radę Miasta Wrocławia. Niedługo po tym rozbudowano zewnętrzny dziedziniec i dobudowano dodatkową przestrzeń mieszkalną. W wiekach XVII i XVIII prowadzono dalsze działania remontowe, szczególnie po pożarze w 1658 i zniszczeniach spowodowanych przez oddziały pruskie w 1741. Zamek posiadał w swojej historii wielu właścicieli, należał m.in. do wrocławskiej rady miejskiej oraz do zakonu krzyżackiego.
Zakon nabył go od cesarza Leopolda I w 1703. Krzyżacy przestali być właścicielami zamku w 1810. Po dwudziestu latach przeszedł w ręce prywatne (m. in. Hugona von Garniera z Biestrzykowic), a w 1895 stał się własnością rodziny Haselbach, do której należał miejscowy browar. Zamek do dziś stanowi własność Browaru Namysłów.
Studnia na dziedzińcu zamkowym[edytuj | edytuj kod]
Jest to późnorenesansowa studnia z ok. 1600 roku, usytuowana na dziedzińcu zamku. Pochodzi z parku przypałacowego w Bożkowie. Kolista, z cokołem i trzema występami, które stanowią podstawy kolumn – ozdobione są płaskorzeźbionymi maszkaronami. Kolumny pokryte są dekoracyjną roślinnością. Baldachim kolisty z fryzem, pokryty płaskorzeźbioną roślinnością z głowami lwów.
.jpg)
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Kazimierz Kuliński: Piastowski zamek w Namysłowie. Namysłów: Namislavia, 2006. ISBN 978-83-60537-03-9.